Udostępnij:
Znaczenie argininy w terapii żywieniowej
Arginina, aminokwas o szerokim spektrum działania, pełni kluczową rolę w wielu procesach metabolicznych. Pomimo że organizm ludzki potrafi syntetyzować argininę, w warunkach stresu metabolicznego, chorób czy intensywnego wysiłku fizycznego jej endogenna produkcja może być niewystarczająca, co stwarza zapotrzebowanie na jej dostarczanie z zewnątrz. Arginina znajduje szerokie zastosowanie w medycynie, zwłaszcza w leczeniu schorzeń wątroby, onkologii oraz w kontekście terapii regeneracyjnych, jednak jej stosowanie wymaga precyzyjnego dozowania, aby uniknąć potencjalnych skutków ubocznych.
Wprowadzenie
Arginina jest jednym z 20 aminokwasów będących podstawowymi budulcami białek. Jest klasyfikowana jako aminokwas względnie egzogenny, co oznacza, że organizm może ją syntetyzować, ale w określonych warunkach, takich jak stres metaboliczny lub choroby, jej endogenna produkcja może być niewystarczająca. Pod względem chemicznym arginina jest zasadowym aminokwasem, posiadającym grupę guanidynową, która odgrywa kluczową rolę w wiązaniu tlenku azotu (NO) i uczestniczy w wielu procesach metabolicznych.
Chcesz przeczytać więcej?
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
O autorach
dr Anna Kościej
czytam artykułyDietetyk, psychodietetyk, Kierownik Zakładu Dietetyki w Małopolskiej Uczelni Państwowej im. Rtm. W. Pileckiego w Oświęcimiu. Pracuje także jako dietetyk na oddziale otolaryngologii i chirurgii onkologicznej głowy i szyi w 5 WSzK w Krakowie. Członek Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu. Zainteresowania zawodowe skupiają się przede wszystkim wokół leczenia żywieniowego oraz żywienia w chirurgii i onkologii.
Patrycja Jachymczyk
czytam artykułyStudentka III roku kierunku Dietetyka, o specjalności poradnictwo dietetyczne, w Małopolskiej Uczelni Państwowej im. rotmistrza Witolda Pileckiego w Oświęcimiu. Dietetyka jest dla niej pasją, z którą wiąże swoją przyszłość. Angażuje się w różnorodne inicjatywy zdrowotne i edukacyjne, działania koła naukowego, uczestniczy także w szkoleniach i konferencjach naukowych. Jej zainteresowania zawodowe i naukowe skupiają się w szczególności na prewencji oraz leczeniu żywieniowym otyłości i wybranych chorób dietozależnych."